Türkçe düşünüyorum, Türkçe konuşuyorum, insanlarla Türkçe anlaşıyorum, ana dilim Türkçe...
İşim Türkçe öğretmek, prensiplerim; Türkçe' nin tam ve doğru kullanılmasına azami dikkat edilmesi yönünde, bir eğitimci olarak. Ancak gelin görün ki, gün boyu dilimize yapışmış, lapa lapa yabancı sözcüklerden, kırık dökük "güya Türkçe" cümlelerden dolayı kendimi, kültürümü ve dilimi yok sayılmış gibi hissediyorum. Bu ülkede Türkçe'yi özenle konuşan birileri yok mu acaba?... Düşünmeden edemiyorum.
Türkçe konuşan, yazan ve öğreten bir anne ve eğitimci olarak herkese ilan etmeye karar verdim. Bir anne güncesi olan "Bu Sayfanın Ana Dili Türkçe'dir".
Türkçe karşılığını bilmediğim durumlarda Türk Dil Kurumu sayfasına danışacağım.
Türkçesini bile bile yabancı sözcük karşılığını kullanmayacağım.
Yazım kurallarına dikkat edeceğim.
Toplumsal alanda ve günlük yaşamda seçtiğim sözcüklerin ana dilimizden olmasında daha özenli olacağım.
Benliği olan ulusumuzun temel öğesi olan Türkçemizi hakkını vererek kullanmanın, aldığımız eğitim, terbiye ve ahlakın gereği olduğunu düşünüyor, bundan böyle "sadece Türkçe" diyorum.
Saygılar,
Aylin Anne
Not: Bu konuda hemfikirseniz görseli bilgisayarınıza indirebilir, internet güncenizde yayımlayabilirsiniz.
aslında katılıyorum okuduğum takip ettiğim birçok yerde bazen hiç duymadığım ve ilginçlik adına yazılmış yabancı kelimeler görüyorum ve ister istemek sözlüğü açıp bakıyorum.ne var sade bir şekilde yazılsa insanlar anlamasın diye mi yazılıyor yazılar yoksa daha çok kişi okusun okuduğunu anlasın ki yorum yapabilsin diye mi?
YanıtlaSil