Anne oldum, iyi hoş, ne güzel. Lohusalıktı, emzirmeydi, gazdı, kakaydı, katı gıda polemiği, yürüteç derdi, ilk adım heyecanı, diş sancıları derken bu günlere geldim.
Çalışmaya başlayacağım dönem tavan yapan endişelerim, çalışmaya geçince Ata' nın olgunlukla yaklaşması derken ardından gelen asabiyet... Üzülmekten bir hal oldum, kimseye çaktırmadım.
Dün gece,Ata ile hiç ayrılmadan oyun ve şaka ile geçen 48 saatin ardından analadım ki; o asabiyet 2 yaş krizi filan değilmiş. Yokluğuma sinir oluyormuş benim yavru kuşum. Aldı beni bir hüzün...
Yine çalışmaya başlayacağımi hay allah, ne olacak şeklinde düşünmeye başladım bu sefer. Eee, bitmedi. Ev işleri, yemek, iş, okul... ne olacak, aman tanrım diye kendimi yemeyi askıya almam lazımı ekledim yanına. Çift taraflı baskı yaparken kendime, biraz rahatlamak için televizyonu açtım. Travel & Living' te +8 isimli programa denk geldim açar açmaz. 6 çocukla birlikte yaşamaktan söz ediyorlardı. Tam 6 çocuk...
Yaşadığım şeylerin sorun olmadığını hatta büyük bir hediye olduğunu bir kez daha farkettim. Şikayet yok kızım Aylin, bak kadın 6 çocuğa birden bakıyor dedim kendime hayıflanarak.
Büyüüüük bir huzurla oğluşumun yanına yattım uyudum.
Öğlen bilgisayar başına oturma fırsatı bulunca DEfne Joy' un acılı haberini aldım.
Zaten dün Home/ Yuva' yı izlemiş, ne kadar boş ve gereksiz şeyi dert ettiğimizi ve hala daha mutlu olmadığımızı düşünmüştüm.
Hepsi üst üste gelince "herşeyi abarttığımıza" dair düşüncem netleşti. Biz şehirde yaşayan, ço kokumuş, çok bilmiş anneler abartıyoruz.
Uykusuzluğu da, tek çocuğa bakmayı da, ateşi de, mikrobu da, oyuncağı da, emzirmeyi de, bebeğin gelişimini de...
Ya hayat nasıl da süprizlerle dolu...!
Ne malum yarına çıkılacağı???
Abartmayın!
Sevin, koklayın, mıncıklayın diyor Acalya her seferinde. Ne olur memede uyusa? Annesinin kokusuna doya doya büyüse? Ne olur anne-baba bir arada uyusa o minicik yavru? Nedir o sıkı kurallar listesi öyle?
Abartmayalım!
Peaaahhh!!! Emzirerek uyutmayınmışmış, aman kucağa alışmasınmış, ayrı odada uyusunmuşmuş!!!
Atın bunları bir kenara.
Şunu düşünün: Şunu düşünelim: ne olacak Defne' nin yavrusuna?
Peki ya yarın neler gelecek sizin başınıza???
Düşünün...
Haksız mıyım ?
çoook haklısın hemde..
YanıtlaSilDefne Joy'un şokunu henüz üstümden atamadım. Dünya ne boş dedim. Basit şeyler içn üzülüp dünyayı başımıza yıkıyoruz. Yok işte artık ve üstelik 2 yaşındaki oğlu öylecene kaldı ortada :(
YanıtlaSilTEşekkür ederim Doğa' nın Maması....
YanıtlaSil@red Riding Hood; ben de çok üzgün ve düşünceliyim...
YanıtlaSil