9 Eylül 2010 Perşembe
Tweet
Bugün benim canımın,biricik oğlumun doğum günü... Öylesine hoş bir duygu kapladı ki...Anlatamam.
Bugün hızla geçen zamana, onun büyüyüşüne hayret ederken bir yandan da onu bana vedikleri ilk anı, o lokum gibi tatlı yanağını öpüşümü düşünüyorum sürekli.Yani dünyanın durduğu o anı...
Neler yazmışım önceden...
Selam,Sonunda yazmak için klavye başındayım. Bebeğimiz Ata 9 Eylül' de dünyaya gelerek hepimize güzel bir merhaba dedi ve bir anda hepimizin hayatı değişti.
Bu ne güzel şey!
Aman Allahım!
Çok çirkin :)
Ayyyy, yerim ben onu....!
Hiiii! Çok tatlı birşeysin sennnn! diyerek bebek odasının camına yapışan ailem, bir heyecanla görmek için bekleyen aile dostlarımız, hastane ekibi ... derken Ata dünyayı şenlendiriverdi.
Ya annesi olarak ben???Epidural anestezi ile alınmasına karar verilmişti ve ben paravanın arkasında pür dikkat bebekten gelecek o ilk "ıngaaaaaaaaaaa" yı bekliyordum. Beklediğime değdi ve canımın içi anne karnından alınırken yüksek sesle ıngaalamaya başladı.Bu arada eşim Çağatay Atasağun, doğum fotoğraflarımızı çekmek için başucumdaydı, elimi tutuyordu bir yandan ama bir yandan da bebeği çekiyordu şıkırt şıkırt.
Heyecandan ne yaptığını bilemeyen ve mıhlanmış gibi ameliyathane masasında yatmakta olan ben nefesime konsantre olmayı deneyerek sımsıkı tuttuğum Çağatay'ımın elini bırakmakta zorlanmıştım. İmdadımıza anestezi uzmanımız yetişti ve "Aylin hanım, benim elimi tutun şekerim, ben buradayım" diyerek bizi daha da neşelendirmişti.Evet, anlatırken bile heyecanlanıyorum. Ingaa da kalmıştık. Sesi takip ederek başımı çevirdim. Başucumda minik bir melek, ağlıyordu, sesleniyordu, haykırıyordu...
Silindi, bir havluya sarıldı ve bana uzatıldı kınalı kuzum. Hemen konuşmaya başaldık ve bebeğim sesimle sakinleşerek derin bir nefes aldı ve beni dinlemeye başladı.İşte o anı unutmam mümkün değil.Ruhuma işledi!
Maşallah...! Hem de 41 kere :)
.............
Ahh ahh, ne gündü o gün.Ne gün! :) O günü bir daha yazmaya kalksam acaba neleri yazarım bilemiyorum.
Ama şimdi çok işim var onu biliyorum.
Davet için hazırlanam lazım :)))
Ata'cığım iyi ki doğdun, iyi ki beni anne olarak seçtin, iyi varsın yavrucuğum.
Hayatımın anlamı...
Birtanem, can tanem ...
Sevgiler
NOT:Herkese iyi bayramlar
İyi ki Doğdun ATA :) Mutlu yıllar sanaaaaa :)))
Bugün benim canımın,biricik oğlumun doğum günü... Öylesine hoş bir duygu kapladı ki...Anlatamam.
Bugün hızla geçen zamana, onun büyüyüşüne hayret ederken bir yandan da onu bana vedikleri ilk anı, o lokum gibi tatlı yanağını öpüşümü düşünüyorum sürekli.Yani dünyanın durduğu o anı...
Neler yazmışım önceden...
Selam,Sonunda yazmak için klavye başındayım. Bebeğimiz Ata 9 Eylül' de dünyaya gelerek hepimize güzel bir merhaba dedi ve bir anda hepimizin hayatı değişti.
Bu ne güzel şey!
Aman Allahım!
Çok çirkin :)
Ayyyy, yerim ben onu....!
Hiiii! Çok tatlı birşeysin sennnn! diyerek bebek odasının camına yapışan ailem, bir heyecanla görmek için bekleyen aile dostlarımız, hastane ekibi ... derken Ata dünyayı şenlendiriverdi.
Ya annesi olarak ben???Epidural anestezi ile alınmasına karar verilmişti ve ben paravanın arkasında pür dikkat bebekten gelecek o ilk "ıngaaaaaaaaaaa" yı bekliyordum. Beklediğime değdi ve canımın içi anne karnından alınırken yüksek sesle ıngaalamaya başladı.Bu arada eşim Çağatay Atasağun, doğum fotoğraflarımızı çekmek için başucumdaydı, elimi tutuyordu bir yandan ama bir yandan da bebeği çekiyordu şıkırt şıkırt.
Heyecandan ne yaptığını bilemeyen ve mıhlanmış gibi ameliyathane masasında yatmakta olan ben nefesime konsantre olmayı deneyerek sımsıkı tuttuğum Çağatay'ımın elini bırakmakta zorlanmıştım. İmdadımıza anestezi uzmanımız yetişti ve "Aylin hanım, benim elimi tutun şekerim, ben buradayım" diyerek bizi daha da neşelendirmişti.Evet, anlatırken bile heyecanlanıyorum. Ingaa da kalmıştık. Sesi takip ederek başımı çevirdim. Başucumda minik bir melek, ağlıyordu, sesleniyordu, haykırıyordu...
Silindi, bir havluya sarıldı ve bana uzatıldı kınalı kuzum. Hemen konuşmaya başaldık ve bebeğim sesimle sakinleşerek derin bir nefes aldı ve beni dinlemeye başladı.İşte o anı unutmam mümkün değil.Ruhuma işledi!
Maşallah...! Hem de 41 kere :)
.............
Ahh ahh, ne gündü o gün.Ne gün! :) O günü bir daha yazmaya kalksam acaba neleri yazarım bilemiyorum.
Ama şimdi çok işim var onu biliyorum.
Davet için hazırlanam lazım :)))
Ata'cığım iyi ki doğdun, iyi ki beni anne olarak seçtin, iyi varsın yavrucuğum.
Hayatımın anlamı...
Birtanem, can tanem ...
Sevgiler
NOT:Herkese iyi bayramlar
Etiketler:
Ata,
doğum,
doğum günü
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Iyiki dogmus ATA! nice yillara sevdikleriyle beraber! darisi da basimiza!
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim Emelcim, darısı başınıza evet :) Sevgiler
YanıtlaSiliyiki dogmus Ata,dogum günü kutlu olsun!
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim terazi kızı :) sevgiler
YanıtlaSil