Eee, artık ne de olsa bir yaşında koca bir delikanlı o :) Hayatında çok şey gelişti ve artık daha sosyal bir çocuk oldu.
Öğretmen olduğumdan mıdır nedir bilmem, herşeyin bir rutini olsun istiyorum. Yada belki bilinçlatı iletişimi kuruyor, Ata' nın bir isteğini farketmeden yerine getiriyor olabilirim. Belki benim yakışıklı miniğim rutinsever bir beyefendi olarak yetişmek istiyordur...Doğduğundan beri pek bir sistemliyiz de... Saate değil günlük olay sıralarımıza bağlı gidiyoruz.
1 yaşına bastığı bu son günlerde artık daha sosyal konular gündemimizi dolduruyor.
Sabah kahvaltısının ardından sabah yürüyüşü... Aman efendim, apartmanın önündeki resmi kadrolu kedilerimizle başlıyoruz önce.
Şeref günaydın,
Semizotu günaydın,
Hanım günaydın,
Arap günaydın,
Çeto günaydın,
Kızçe günaydın...Biz de pisi pisi deyip miyavlayarak iletişime geçemeye çalışıyoruz:)
Sonra veteriner kliniğindeki köpekler ziyaret ediliyor:
Tarçın günaydın,
Hera günaydın...
Kargalarla söyleşiliyor, sesleri taklit ediliyor.
Kumrulara ekmek bırakılıyor.Gu-guuuk, gu-guuuk diyerek yine taklit yapılmaya çalışınıyor :)))
Bütün komşulara ayrı ayrı tek tek gülümseniyor, el sallanıyor.Yoldan geçen belediye çalışanlarına kolay gelsin deniyor.
Cam kumbarasına cam şişeler atılıyor.
Eller siliniyor, parka yürünüyor...
Pestili çıkmış bir anneyle eve dönülüyor, hahahahah :))))
Öğleden sonra komşumuz minik Ayşe ile oyun oynama seansı başlıyor. En komiği de onları bebekçe konuşurken sessiz sessiz dinlemek.
-Ata:Abababaaa
-Ayşe:Aeeee Ah!Ah!
-Ata:Buda buda buda dedede!
-Ayşe:Bu dededede...,
O sırada dede gelir :)))
Market alıverişi, esnafla merhabalaşma,komşu ziyaretleri, akşam babannemizde 5 çayları, parkta yeni arkadaşlar edinmeyle beraber epey etkileşimli bir gün geçirilerek, akşama doğru son saklambaç ve elim sende oyunları oynanarak güne veda ediliyor.
Eee, daha ne olsun :)
Bence hayvanlara ağırlık vermemiz çok iyi oluyor, çünkü onun sevgisi,ilgisini görmek, şefkat ve merhamet sahibi biri olarak yetişmesini sağlamak çok önemli. Ben herkese tavsiye ediyorum.
Bu arada eve hayvan almak istiyorum ama biraz zor gibi sanki? Hayvanla yaşayanlarınız varsa tavsiyelerinizi merak ediyorum.
Sevgiler
Aylin
Ben son 6 yıldır bir kediyle yaşıyorum. Son 1 yıldır da bir kız çocuğuyla :) Zor mu? Evet, zor. keyifli mi? Evet, çoookkk keyifli. Kızıma faydası var mı? Evet, saymakla bitmez...
YanıtlaSilNe güzel :) Özendim size, Belki minik bir kedi ile işe başlayabiliriz biz de... :)
YanıtlaSilSevgiler
babies filmini izlemis miydin? hayvanlarla icice buyuyen bebekler benim yuregimi agzima getirse de herhangi bir zarari yok gibi gorunuyor, tabii hic bir zaman bebekle bir hayvani basbasa birakmaya guvenemezdim ben yine de,,
YanıtlaSilhttp://www.focusfeatures.com/babies
bu arada ne bebek ne de bir evcil hayvan sahibiyim, ama ikisinden de olsun istiyorum evimde, 21 haftalik hamileyim ve bugun blogunu su gibi ictim desem yeridir,, ozellikle engelli cocuklarla calisan bir egitimci oldugun icin goruslerine daha cok deger verdim senin,, ve baska takip ettigim birkac blogda da duydugum seyler, dogal ebeveynlik, dr sears, emzirme, birlikte uyuma, kucakta tasima,, sanirim benim annelik yolum da boyle olacak,,
guzel yazilarin icin tesekkur ederim,,
not: daha sonraki ziyaretlerimi kendi blogger kimligimle yapacagim,, :)
Sevgili Adsız,
YanıtlaSilÖncelikle sana çok keyifli bir hamilelik dilerim. Hamileliğin tadını ne kadar iyi çıkarırsan bebeğin de o kadar güzel olur, bak demedi deme :) Mutlu hamilelikle birlikte herşey çok güzel gelişiyor bence. O nedenle her anını yaşa bugünlerinin. Blogum hakkında ve mesleğim hakkında söylediklerin için çok teşekkür ederim. A'dan Z'ye Bebek Bakımı isimli kitabı öneririm size. Çok keyifli ve güzel bir ebeveynlik yolculuğuna hazırlayacak bence sizi.Blogunun linkini mutlaka paylaş derim, ben de okumak istiyorum seni :)
Sevgiler
Aylin