20 Aralık 2010 Pazartesi
Tweet
Benim blogum kendi halindedir...
Çok okunur, çok tıklanır ama yorum almaz mesela. Çünkü bir yeni annenin merak ettiği konular hakkında bir iki satır yazdığım için okurum okurdur. Okur ve gider. Ne düşündüğünü yazacak samimiyet ortamını ilk (ve belki de son ziyaretinde) bulamaz ve tıklar, gider.Bu blogun doğal ortamı bu, ne yapalım. Herkes yorum bırakacak diye bir beklentiye girmemeli, öyle değil mi???
Postlarım genelde beni deli eden duyarsız anne tiplemesi üzerine yazılmıştır ama bilirim ki kendi kendime söylenirim, yazarım, çizerim. O anne duyarlı olsa zaten okuyacak, araştıracak, blog tutacak bilmem ne... İşte...Kendimce dövünür dururum, dizime dizime :)))
Blogumda kafama göre hediye veririm, kafama göre çekiliş yaparım, kafama göre dağıtırım, toplarım, çarparım, çıkarırım. Kendi alanım ya, kafama göre takılırım işte.
Gel sana hediye verelim diyenler olur, kırmam, okuldaki bebeklerim için 3'er 5'er isterim.Vay!!!!!!!! Arsız öğretmene bak! :)
Şu aralar yardım isteyen öğretmen olmadığı için kendimce bir eksiklik hissetmeliyim bilmiyorum. Ama tamamen okulumun kendi eksiklikleriyle ilgilenmekteyim. İstanbul' un göbeğinde fakir mi fakir, her okuldan çok daha farklı dertleri olan, bir lirası dahi olmayan bir okulda öğretmenim. Okulumun derdindeyim anlayacağınız. Nedense burada Açalya' nın bahsettiği bir yardım kampanyasını okuduktan sonra, daha önce Bitlis,Ağrı,Çorum,Mardin'e birşeyler yapmaya gayret etmiş biri olarak bir garip oldum. Fakir fukaraya açıktan yardım çabalarında olmadığım için kendimi kötü mü hissetmeliyim acaba dedim kendi kendime 100. izleyicisine krem hediye etmeye çalışmış ama bir türlü o izleyicisinden cevap alamamış biri olarak, bilemedim :))))
Çalışmaya başladığımdan esas mesaim blogda çekiliş,hediye gibi keyifli işlerle uğraşmak, geriye kalan zamanımda ise ( ki günümün büyük bir kısmı) okuluma kaynak bulmak. Tabi yardım isteyeni de yardım edeni de icitmemek için buralarda yazıp çizmemek...İşte bu benim blogumun esas ilkelerinden birisi...
Neme lazım! Onu da reklam zannederler filan...
NOT: Son zamanlarda gönderdiğim hediye ve çekilişlerle epey tepki almışım meğer. Yahu sizin olup bitenden haberiniz var mı? Hiç geri planda ne olabilir diye düşündünüz mü? Düşünmediyseniz çok yanıldınız :(
Haydi iyi geceler.
Aylin
Benim blogum...
Benim blogum kendi halindedir...
Çok okunur, çok tıklanır ama yorum almaz mesela. Çünkü bir yeni annenin merak ettiği konular hakkında bir iki satır yazdığım için okurum okurdur. Okur ve gider. Ne düşündüğünü yazacak samimiyet ortamını ilk (ve belki de son ziyaretinde) bulamaz ve tıklar, gider.Bu blogun doğal ortamı bu, ne yapalım. Herkes yorum bırakacak diye bir beklentiye girmemeli, öyle değil mi???
Postlarım genelde beni deli eden duyarsız anne tiplemesi üzerine yazılmıştır ama bilirim ki kendi kendime söylenirim, yazarım, çizerim. O anne duyarlı olsa zaten okuyacak, araştıracak, blog tutacak bilmem ne... İşte...Kendimce dövünür dururum, dizime dizime :)))
Blogumda kafama göre hediye veririm, kafama göre çekiliş yaparım, kafama göre dağıtırım, toplarım, çarparım, çıkarırım. Kendi alanım ya, kafama göre takılırım işte.
Gel sana hediye verelim diyenler olur, kırmam, okuldaki bebeklerim için 3'er 5'er isterim.Vay!!!!!!!! Arsız öğretmene bak! :)
Şu aralar yardım isteyen öğretmen olmadığı için kendimce bir eksiklik hissetmeliyim bilmiyorum. Ama tamamen okulumun kendi eksiklikleriyle ilgilenmekteyim. İstanbul' un göbeğinde fakir mi fakir, her okuldan çok daha farklı dertleri olan, bir lirası dahi olmayan bir okulda öğretmenim. Okulumun derdindeyim anlayacağınız. Nedense burada Açalya' nın bahsettiği bir yardım kampanyasını okuduktan sonra, daha önce Bitlis,Ağrı,Çorum,Mardin'e birşeyler yapmaya gayret etmiş biri olarak bir garip oldum. Fakir fukaraya açıktan yardım çabalarında olmadığım için kendimi kötü mü hissetmeliyim acaba dedim kendi kendime 100. izleyicisine krem hediye etmeye çalışmış ama bir türlü o izleyicisinden cevap alamamış biri olarak, bilemedim :))))
Çalışmaya başladığımdan esas mesaim blogda çekiliş,hediye gibi keyifli işlerle uğraşmak, geriye kalan zamanımda ise ( ki günümün büyük bir kısmı) okuluma kaynak bulmak. Tabi yardım isteyeni de yardım edeni de icitmemek için buralarda yazıp çizmemek...İşte bu benim blogumun esas ilkelerinden birisi...
Neme lazım! Onu da reklam zannederler filan...
NOT: Son zamanlarda gönderdiğim hediye ve çekilişlerle epey tepki almışım meğer. Yahu sizin olup bitenden haberiniz var mı? Hiç geri planda ne olabilir diye düşündünüz mü? Düşünmediyseniz çok yanıldınız :(
Haydi iyi geceler.
Aylin
Etiketler:
Aylin Anne,
blog,
hediye,
yardım
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Yardım çağrılarını duyurmalısın ki derde derman bulabilesin Aylin'ciğim.
YanıtlaSilHepsinin bir sırası var Açalyacım :) Yakında kafanızı şişireceğim.
YanıtlaSilSevgiler
hah şöyle!a
YanıtlaSil