Yazdıkça yazıyorum bu akşam. Ama en önemli meseleyi yani Ata'ya kimin bakacağını yazmadan geçemeyeceğim.
İlk 14 ay iyiydik. Malum biz kamu çalışanlarının ücretsiz doğum izni 12 ay ( hatta 24 aya çıkma durumu var ).Bu izni ücretli doğum izniyle birleştirip dolu dolu 14 ay ben baktım Ata'cığıma. Çok iyi yanları da var, sarsıcı etkilerinin olduğu da kesin tabi. Derken 6 Kasım'da göreve başlamam gerekiyordu, ayaklarımı sürüye sürüye okula başladım. Bana iyi geldi bu süreç. Hemen dinamik Aylin moduna geri döndüm bir iki gün içerisinde. Ata'mın da keyfi yerindeydi. Baba ve babanne ilgilenmişti ilk hafta. Sonra bayram telaşı vb. derken İzmir'den annannemiz gelmiş ve bizi resmen kurtarmıştı. Ev işleri, Ata' nın bakımı..herşeye yetişen süper annem Ata' yı bir topaça çeviriverdi ayrıca :))) Benim oğlum yemek yerken mızmızlanmayı kesmiş, ağzını açıp adam gibi yemeye başlamıştı. Aklım evde değil işimde mesela. Çünkü evde annem var. Annem ve Ata biraradalar.
Bravo sana süper Annanne :)))Evde Ata bol bol tezahürat yapıyor bu güzel ilgiye (ellerini şaplatarak) :"Annanne-Annanne-Annanne!!!"
Eeee, tabi iyi hoş ama annemin de bir hayatı var. Ona yıllarca burada kal diyemem. Bir hafta daha kal bile diyemem. O ne kadar kalmak isterse kalsın ama biliyorum artık bir bakıcı bulmam şart. İçim buruk, pek garip...Nasıl anlatacağımı bilemiyorum ama sizin çok iyi anlayacağınıza inanıyorum. Yaşamışsınızdır çoğunuz.
Birileriyle görüştük ama, önemli olan iyi referans bizim için. Arkadaşlarımızın çocuklarına bakmış olması, deneyimi çok önemli bizim için.
Arayıştayız...
Eğer tanıdığınız birisi varsa referanslarınız itinayla incelenir :)
Sevgilerimle
pek tabii ki kimse anneanne gibi bakamaz ona..ama umarım iyi gözünüzün arkada kalmayacağı birini bulursunuz..sevgiler
YanıtlaSilBenim de annem 12 ay boyunca baktı kızıma ben 5,5 aylıkken başlamıştım işe. Aynı nedenlerden artık bakıcı bulmak gerek diyerek ağustosa doğru bakıcı aramaya başladık. Süreç korkutucu, herkes kötü tecrübeleri anlatıyor .. Ama biliyor musun Aylin ne oldu onca aramadan, kararsızlıktan sonra şimdiki bakıcımızı görür görmez eşimle birbirimize bakıp tamam dedik. Ben güleryüzlü neşeli biri olmasını çok istemiştim tam da öyle birirni bulduk. Bşaşlayınca sorunlar olmadı mı oldu ama sorunlara değil çözüme kanalize olunca herşey aşılıyor. Sadece ne istediğini bilmek ve taviz vermemek gerek. Ve bence kötü hikayeler elbette var ama bunları sık duymamızın nedeni, iyilerden daha ilgi çekici olmaları. Umarım sen de bu konuda güzel bir tecrübe yaşarsın, gözünde hiç büyütme.
YanıtlaSilSevgiler
birkucukmasal.blogspot.com
Çok teşekkür ederim sevgili Öznür :) Sevgiler
YanıtlaSilSEvgili Anne,
YanıtlaSilYorumundaki içtenlik ve candanlık okurken içimi ısıttı, ne kadar dopal ve olduğu gibi aktarmışsın duygularını. Konuşur gibi böyle...... Çok teşekkür ederim. Çok mutlu oldum. Güzel dileklerin için de ayrıca teşekkür ederim.
Sevgiler