İkizler burcu kardeşliğin sembolüdür astrolojide.Biri ölümlü kardeş Castor diğeri ise ölümsüz olan Pollux.Zeus'un çeşitli halt yemeleri sonunda aynı gün dünyaya gelen bu kardeşler kısaca ikizler burcunu temsil eder olmuş bin yıllardır...
Ben de bir ikizler olarak kendi haritamı ve hayatımı düşündüğümde görüyorum ki hayatımın ilk sıralarında hep kardeşim olmuş, ona düşkünlüğüm ile tanınmışım, hemen hemen herşeyimi onunla paylaşmışım. İyi ki de öyle olmuş. Ne güzel şey bir insanın kardeşinin olması dediğim günlerinin sayısını hatırlamıyorum bile...
Onu ilk gördüğüm anı, ilk defa kucağıma aldığım anı, sokak maceralarımızı... ölsem de unutmayacağımı çok iyi biliyorum.
Annem seminer döneminde onu bana bırakırdı, kardeşim 3 ben 8 yaşındayız :) Kahvaltı yapılır, masa temizlenir, bulaşıklar dizilir, annemizin bıraktığı parayla ilk fırssat bakkala gidilerek çubuk kreker alınır ve oyunlara dalınırdı. Annem yokken bendim onun annesiydim- kendimce-yemesi ,içmesi, temizliği için oyunumu bile bırakırdım. Eee, ne de olsa ben de daha oyun çocuğuyum o zamanlar. :) Hey idi güzel günler, heyyy!
Onun olgunluğu,akıllılığı bana herzaman destek vermişti. Başıma gelen en güzel şeyi önce onunla paylaştım uzaklardayken bile. Sonracığıma, en sulu göz ağlak zamanlarımda o beni teselli etti. Sırf ben mutlu olayım diye şehirlerarası yollara bile bol bol katlanmışlığı boldur. Ben büyüdükçe, o büyüdükçe bazen o abi oldu ben küçük kardeş, bazen ben anne,o baba...
Şimdilerde "evli","mutlu", inşallah ileride "çocuklu" da olur :)))
İşte bütün bunlar aklımdayken ben şimdi evladımın hayatını düşünüyorum.
- Öncelikle "şunu istemem","buna tahammül edemem" gibisinden gerzek gerzek konuşmuyorum kendimle.
- Artık ben bir anneyim...
- Ata' nın hayatı başladı ve benim hayatım bambaşka bir boyuta geçti, evrildi, genişledi.Bazıyerleri bitti, bazı yerleri canlandı.
- Eskisi gibi boğazda aylak aylak dolaşmıyorum ya da bütün günüm alışveriş arkadaşlarla gırgır şamatayla dolmuyor ama çok daha önemli işler peşinde olduğumu çok iyi bildiim için burada da sorun yok...
- Bir kere kafamda kendimi rahat bıraktım, içimdeki sesleri dinliyorum: güzel, sorun yok. KAfam karışık değil (herzaman ki gibi) -nasıl da mütevaziyim ama, hehehe, bunun en büyük faydasını alışverişte yaşıyoruz, alacaklarımı nokta atışıyla buluyor hiç zaman kaybetmiyorum,kaybetmiyoruz-
- Emzirme dönemi sona erdiğinde biz de hazır olabiliriz, neden olmasın.
- Tek derdim belimi zorlayan fazlalıklarım.Çok fazla değiller, artık tek rakama inmek üzereler kg.hanesi olarak :))) Onun dışında bedenim de zihnimle paralel.
- Ev düzeni nasıl olur??? Ohhooooooo! O güne kadar 100 ayrı versiyon gerçekleşir.
- Kim bakar??? E tabi ki ben, tabi ki ben. Anneciği bakar ona.
- İşler ne olacak? Hallolacak tabi ki. Dünyanın en önemli şeyi için biraz daha askıda kalabilirler.İzinler vb de çok iyi durumda artık Türkiye' de.
Geriye kalan tek şey zamanın güzelliğini sindirmek, güzel geçmesi için dua etmek...
Çok içimnden geldi hemen ekliyorum, bekar okuyucularım var biliyorum, onlara da bu güzelliği en güzel zamanda yaşamalarını diliyorum. Annelik ve evlat sevgisi başka hiçbirşeye benzemez çünkü...
Ata'nın kardeş hakkı var, doğacak kardeşin de kardeşe sahip olma hakkı var. Kısacası ne kadar zorluk yaşamış olursam olayım, hedefim belli, Allah sağlık, güç, kuvvet, sevgi ve bolluk bereket versin gani gani :)
Ata'mı, ailemi sevgiyle kucaklıyorum.
Öpücükler,
Aylin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu yazı hakkında ne düşünüyorsan durma, yaz. Haydi yorumla :)