Huzurla ve huzurlu çocuk yetiştirmenin yolu

Şöyle bir geriye gideyim önce...Kardeşimle aramızda 5 yaş olduğuna göre ben yaklaşık 28 yıldır çocuk bakımıyla iç içeyim.Fakülteye girişle birlikte oluşan pedagojik bakış açısı ve pratikleri düşünürsem 16 yıldır bu işin için dirsek çürütmüşüm. 8 yıldır da sınıf içinde pişiyorum.Son 10 aydır ise hayatımın en güzel ve dolu dolu günlerini yaşıyorum, çok şükür.

Bu kadar laftan sonra çok özet bir şey yazmak isterim, özellikle annelere;
Çocuklar kural yığınlarıyla huzurlu olamazlar. yapamazlar bunu, doğalarında yoktur.

İster anne olun ister öğretmen, formül şu:

-Bol bol araştırmalı ama inandığımızı uygulamalı.
-Herşeyin bir kuralı olduğunu bilmel, ama kurallar listesi oluşturmamalı.Sadece gelişmesini ve değişmesini istedikleriniz üzerine yoğunlaşmalı.Örneğin yemekten sonra el yıkama alışkanlığı oluşması için hergün minik hatırlatamalar ve davranış gerçekleşince "aferin" gibi...
-Güler yüz...En önemlisi bu.Gülen yüze bakan her bebek ve her çocuk gevşer.Gevşeyen çocuğun sinir küpü olma ihtimali azdır.
-Sabır, ŞART! Olmazsa olmaz, uzatmaya gerek yok.
-Tutarlılık
-Akılcılık,doğru bilgi verme,duyguları doğru yansıtma ve anlama, akılcı ve akıcı bir iletişim kurmak için anne & öğretmen akılcı davranmalı.Safsata boş bilgiler ve yalanla güven sarsmamalı.Empati kuran büyükler sayesinde daha tatlı ve anlayışlı minikler yetişeceğine inanıyorum.

Her kitabı uygulamaya kalkmamalı.
Her söyleneni dinlememeli.
Akla kalbe yatanı, sağ duyuya uyanı seçmeli yavrucuklar için. Yoksa karman çorman bir şey olur yaşadıkları.

Bana hamileliğimde Tracy Hogg' un easy'si önerilmişti. Ammannn Allahhımm! Okurken strese girmiştim. Ben bunu nasıl yapacağım, başaracağım diye. Artık bebeğin üzerindeki stres yükünü siz düşünün bunları uygularken.

Kitabı yedim yuttum, tuğla gibi bu arada, pek içime sinmedi. Bu ingiliz mürebbiyelerinin takıntılı ve davranışçı ekol üzerine kurulu tarzları beni çok itmişti.
Hem nedir o öyle: bebek 10 'da uyanmalı, 10:30 da yemeği bitmeli,oyun oynamalı,11:20 da tekrar uyuyup, 13:00 da tekrar uyanmalıdır.Harfiyen uyulmazsa hakkında işlem yapılmalıdır... şeklindeki cümleler çok itici gerçekten.

Yatır kaldır yöntemi de çok ters ve travmatik bence.Ne o öyle, çocuk anneye geliyorsa vardır bir isteği, korkuyordur, bu gece ona sarılıp uyumak istiyordur.Bu kadar katı olmamak lazım.

Zaten çok işe yarar bir yöntem olsaydı sürekli içen, alkol, uyuşturucu ve seks problemleri olan bir ingiliz gençliği türemezdi herhalde.

Çocuk istiyorsa istediği kadar emmeli, Tracy Hogg ona bile kısıtlama getirmiş, kabul etmiyorum bunu.

Ama davranış zinciri kurma fikri, rutin oluşturma fikri yalın olarak düşünüldüğünde güzel, kulağa hoş geliyor.

Ben Ata için şöyle yaptım:
.Ne kadar istiyorsa ve ne zaman istiyorsa emzirdim.
.Kucağımda hafif hafif sallayarak uyuttum.
.İstediği ve istemediği zamanlarda bile kucakladım.
.Sling ile taşıdım bol bol.
.Yavaş yavaş rutine oturttum.Uykusunu rutine oturttum önce, aynı saatlerde uyumaya başlayınca hepsi ( beslenme, oyaun vb) de saatli olarak düzene girdi.
.Ama saat düzeni değişirse veya uymazsa buna çok fazla takılmamaya çalıştım.
.Yanımda uyuttum.
.Bol bol masaj yaptım
.Ona bol bol müzik dinlettim :)
.Gözünün içine bakarak konuştum hep.
.Etrafımızda olup bitenleri anlattım ona.Bak, martılar geçiyor, karga dala kondu, kediler bahçede oynuyor...gibi.

Kendimi ve onu rahat bırakmaya çalıştım bol bol kısacası.Güler yüzü ve tatlı, melodik bir sesi tercih ettim konuşurken :)

Tavsiye ederim, dokunmak ve sevildiğini hissettirmek sert kurallardan herzaman daha etkilidir ve sonuç herzaman daha başarılıdır.

Naçizane önerim. Umarım birilerine faydası olur.

Sevgilerimle

Aylin