Bugün İzmir Ikea'daydık.İlk defa oğluşla gittik. Etrafımızda bir çok bebek vardı ve çok dikkatimi çeken şey çoğu neredeyse obezdi.
Acaba mamadan mı?
Genetik mi?
Sadece anne sütümü diye düşünmeden edemedim.
Bir de hepsi bebek arabalarına sımsıkı bağlıyken biz onunla kucak kucağa, arada yürüterek, yastıkları deneyerek, bol bol fotoğraf çekerek vakit geçirdik. Keşke o anneler de eğlenmeyi deneselerdi. Hani ne bileyim, benim için herzaman önemli olan Ata.Ben Ikea'yı didik didik etmesem de olur. Zaten şimdiye kadar 24352 kere gitmişim, şimdi yavrumla gidip onun için eğlenceli zamanlar yaratmak benim görevimdir diye düşünüyorum. Arkadaşlarıyla laflamaya dalan annelerin bebekleri arabada sıkılınca ağlamaya başladığında annelerin duyarsızlığı beni hep dertlendirmiştir. Şimdi derinden etkiliyor. Madem ilgilenmeyeceksin ne diye doğurdun onu be kadın diyorum içimden.Sonra o ilgi bekleyen yavruya bakıp üzülüyorum. NE var sanki annesinin kucağına otursa, dokunsa, dinlese???
"Aaaaaaaaa! Olmazi kucağa alışır,şımarır sonra!"Hemen verilecek yanıt olacaktır. Bu kılıfı. Esas sebep; sıkıya gelememek, bal gibi biliyorum.
Halbuki çocuk arabasında oturarak anneden ayrı bir şekilde vakit geçirirse şımarık olmaz belki ama kesinlikle hırçın ve agresif olur diye düşünüyorum. Örnekler bol....Annesine doyamıyor bir şekilde, işte bu en büyük açlık. Obez olsa, kilosu tam olsa da ruhu ne alemde??? Var mı düşünen???
Ben düşündüm, üzüldüm,üzüldüm ve bunları yazdım.
Yeni nesil nasıl olacak çok merak ediyorum!
Sevgiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu yazı hakkında ne düşünüyorsan durma, yaz. Haydi yorumla :)