3 Mayıs 2011 Salı

Bir haller oldu benim oğluma

Neredeyse bir ay oluyor hasta olup yataklara düşeli. O gün bugündür yatak istirahatiyle geçiyor zaman. Ancak bugün ilk defa kalkıp yemek yaptım, mutlu oldum kendi kendime. Oh be! Nerede hareket orada bereket dedim içimden. Zaten perşembe günü işe başlıyorum. Artık hiçbirşeyiciğim kalmaz benim! ;)

Ancak ilk günden bu yana geçen zaman diliminde hasta olmama değil, Ata' nın bundan çok etkilenmesine üzüldüm ben. İlk günler kendimi bilmez halde yatarken "anneeee!kalk!" diyor, ayağıma terliklerimi giydirmeye çalışıyordu. Annesinin sürekli yatması, konuşmaması çok sıkıcıydı, belli.

Daha iyi olduğum zamanlarda yanıma gelip oyun oynamak istedi. Elimden geldiğince ilgilendim ama O'na göre yine garipti. Niye kalkmıyordu ki bu anne yataktan???

Evde mızır mızır mızırdanan bir çocuk olmuş ,sürekli tv istemeye başalmıştı.

En kötüsü memeden kesilmişti.

İlk hafta artık fiziksel olarak anne dğilim ama Ata' nın kendi kendine uyumasından gurur duyuyorum demiştim. Erken konuşmuşum, boşuna sevinmişim.

Ata kendi kendine filan uyumuyor işte!

Bir o yana bir bu yana kendini savurarak yatağın içinde sersem sersem geziyor. Sonra sarılıyoruz, uyumamamak için sürekli bir şeylerden bahsediyor. Sohbetimiz sırasında fısıltıyla konuşup, gevşemesi için masaj yapıyorum paşazadeye. Efendim eğer lüzum görürlerse ve beğenirlerse yavaş yavaş dalıyorlar uykuya. Yoksa 1 saat debeleniyoruz.

Bütün bunların tek sebebi var bence, memeden kestiğim için bana çok kırgın Ata. Hatta kızgın. Eskiden meme isterdi, sinirini stresini meme istemekle atardı. Artık biliyor ki meme de yok. Ümidi kestiği için meme demiyor haliyle. Ama kızgın işte. Keyifli bir uykuya dalış biçimiydi memeyle uyumak. Ben bu keyfini, bu çok güzel şeyi onun elinden aldım. İstediğim kadar öpüp koklayayım, meme vermiyorum ki ona!!! Bu nedenle kızgın bence ve bir şekilde bu öfkeyi yaşamak istiyor.

Nereden mi biliyorum?

Az önce Ayşe Hanım geldi, yemek yedik, uykusu geldi bizimkinin. Uyutmadan önce, elimi yıkayıp lavabodan çıkana kadar, gidip yatağına yatmış. Ayşe hanım hadi Ata'cığım kapat gözlerini uyu bir tanem, demiş, sırtını sıvazlamış. 1 dakika geçmeden uyumuş benim oğlum.

Off, ne diyeceğimi bilemiyorum.

Hadi bakalım, dön gül dön ağla Aylin Anne...

Not:Bu kadın kendine imaj yapmak için evden çıkar. Bakalım hangi kılıkta geri dönecek.

6 yorum:

  1. Boşuna üzüyorsun kendini Aylin Annem. Aynı durum bizim kızda da var. Yaşıtlar biliyorsun Ata ile. Üstelik memeden de kesmedim ben. Ama sana iyi haber: Ayşe Teyze'nin yaptığını sen de yapabilirsen ATa kendi kendine uyuyacak. Bizde durum şöyle gelişti:
    Ben Ela'yı memede uyutmadım hiç ama hep yanına yattım ve memeverdim. Sonra ya mayışınca ben çektim ya da o memeyi bırakıp arkasını dönüp uyudu.
    Sonrasında aynen Ata gibi uyuma süresi uzamaya başladı. Hem de 1 ay önce (yani tam ATA kadarken sanırım) birden bire yatakta huzursuzlanmaya başladı. Sağa sola kendini vurmalar, üzer,me tırmanmalar, bıdır bıdır gevezelikler... Baktım olacak gibi değil, koltukta emzirip yerine yatırmayı denedim. Baktım 2 dk emiyor, emmiyor. Yatmadna önce emzirmeyi toptan kestim. Yanına yattım ama "Memeler uyumuşlar" dedim. Hiç de itiraz etmedi. Ama yine de uyuyamıyor. En son 21 Nisan günü yatağına oturttum, ben de yatağın kenarında sandalyeye oturdum, kitap okuduk, sonra "Hadi iyi geceler kızım" dedim. Işığı söndürdüm, ayıcıklı projektörünü açtım. "Anneaaa!"diye bir ağlama çığlığı attı ama ben kapıyı arkamdan kapadım. Yatağa geri yattı ve 5 dk içinde uyudu.
    Sana kızdığını düşünme lütfen Ata'nın... Bence sadece büyüyorlar ve bu da gelişimlerine ilişkin bir dönem. Bence biz çocuklarımızla çok birlikte zaman geçirdik ve onlar bizden bağımsızlaşmayı kendileri tercih ediyorlar. Bence mutlu olmak lazım, olumsuz bir durum değil ki bu?

    YanıtlaSil
  2. Senin endişelerin onu huzursuz ediyor bence çok rahat ol al kucağına omzuna başını koysun sende sürekli konuş o günden neler yaptığınızdan geçmişten gelecekten bahset 2 gecedir bizimki böyle dinleyip uyuyor :))

    YanıtlaSil
  3. @çokbilmiş: Siz yine iyi atlatmıştınız. Bizimkisi çok ani oldu. Meme diye tutturmuş, emzirecek yer arıyorken hastanede, 2 dk .sonra doktor kesinlikle vermeyeceksin deyince çocuk neye uğradığını şaşırdı o gün. Hala üzülüyorum aklıma geldikçe. Yani öyle tatlı ve yumuşak bir geçiş olmadı bizde ne yazık ki. Evet, çok haklısın byüdükleri için böyleler. Ama güzel haber bu akşam şıp diye uyudu. Kimsecikleri yormadan ;)

    YanıtlaSil
  4. @Ülkü, evet, benim endişemdi onu huzursuz eden. Sürekli sarılarak uyumamıza rağmen asabi oldu bir kaç gündür ama güzel haber; bu akşam öğlen uyuduğu gibi sessiz sedasız uyudu. Teşekkür ederim tanrım :)

    YanıtlaSil
  5. Sana kızgın olduğunu da nerden çıkardın? tek nazları bize geçiyor çünkü. tek bizim vicdanımızı sızlatıyorlar. Ben artık biberonu bırakmak istiyorum eşim ise " kızımın tek keyfi emerek uyumak dokunma" deyip beni durduruyor. napacağımı şaşırdım. kreşe bırakırken nasıl ağlıyor görseniz. ama ben köşeyi döner dönmez susuyor.
    nasıl bu kadar küçük bir varlık vicdanı sızlatmayı biliyor? nerden öğreniyor?

    YanıtlaSil
  6. Aylin bence de sana kızgın değil Ata. Ama hastanedeki durum seni Ata'dan daha çok etkilemiş bence. Duygusal bir anında yakalanmışsın. Bence sen herşey olması gerektiği gibi oldu şeklinde düşün ve davran Ata hiç umursamıcaktır. Şu anda meme aklına eminim geliyordur ve arada yine şansını dener belki. Ama bunlar klasik çocuk davranışları. Çocuk olmak çok zor ya hu :))

    YanıtlaSil

Bu yazı hakkında ne düşünüyorsan durma, yaz. Haydi yorumla :)