27 Nisan 2011 Çarşamba

Negatiften arınma diyeti



Fotoğraf: Çağatay :)
Dün yazdığım ilk yazıda içimdeki ve dışımdaki negatiflerden uzak duruyorum demiştim. Bunun üzerine Sevgili Nilhan, "listesi var mı" diye sormuştu. O ana kadar kafamda bir liste yapmamıştım ama düşünüp neler yaptığımı paylaşmak istedim.

İçimdeki güneş: Güneşi çıplak gözle görebildiğimi hayal ediyorum. Hani şu dijital görüntüleri vardır ya onun gibi. Sapsarı, pasparlak bir güneşin kalbimin yerinde olduğunu hissediyorum. Oradan bedenime ve etrafıma ısı ve ışık saçtığını, hayat verdiğini düşünüyorum. Özellikle gözlerimde ve ellerimdeki enerjiye dikkat ediyorum.
"İşte bu benim ana enerjim, bunu en iyi şekilde harcamalıyım" cümlesini kendime sık sık hatırlatıyorum.

Dinlenmeye ihtiyacım olduğunda ( ki bu aralar tek yaptığım şey bu ) ellerimi kalbimin üzerine koyup bunu hissetmeye çalışıyorum.

Negatif insanlardan uzak duruyorum.

Duramıyorsam, bir konu belirleyip sadece onun etrafında konuşmalar yapmaya özen gösteriyorum.

Sinirlerim gerildiğinde ( ki operasyon ertesinde çok üzgün ve gergindim ) bunu yaşamamın insani bir durum olduğunu ancak kimseye bir faydasını olmadığını düşünmeye çalışıyorum.

Çeşitli duaları tekrarlıyorum. Örneğin büyükannemin öğrettiği "la havle..." başına bir besmele ekleyip 11 defa tekrar ediyorum. Çok iyi geliyor. (Kesin bana büyükannemi hatırlattığı için :)

Su içiyorum.

Kalbimdeki kırıkları, darlıkları, üzüntüleri gördüğümde sanki elime minik bir serçeyi alıp okşarmışsasına hareket ettiğimi düşünüyorum, iyi geliyor.

Ata'ya sarılıyorum. Olabildiğince sık. Hepimize iyi geliyor.

Kocacığıma daha çok sevgi sözcükleriyle hitap ediyorum, Atişko'ma da...

Çiçeklerimle konuşuyorum. İşe yarayacağına çok eminim.

Sevdiğim müzikleri dinliyorum.

Sık sık yüzümü yıkıyorum.

Bunlar 13 Nisan'dan beri yapmaya özen gösterdiğim şeyler. Bu tarihlerde yaşadığım en acayip olay birden hastalanıp yatağa düşmem ve kalkamamdı. Anladım ki enerjimi düzgün harcayamadığım için başıma geldi bunlar.

Gereksiz şeylere bu enerjiyi kaptırarak yok etmenin ve kendimi zorlamanın bir gereği yok diye düşünüyorum artık.

Atacığımla, az ama öz olan dostlarımla, ailemle, sevdiklerimle, çiçeklerimle güzel bir hayat sürmek çok önemli benim için.

Çünkü hayat sevdikleriyle, iyi ve hayırlı işlerle uğraşarak geçince güzel.

Gerisi beyhude.

2 yorum:

  1. Umarım hepsi işe yarıyordur hep iyi olursun :) ve son cümle süper dediğin gibi "hayat sevdikleriyle, iyi ve hayırlı işlerle uğraşarak geçince güzel" gerişi boş :)

    YanıtlaSil
  2. :) aayyy çok mutlu oldum. çok çok teşekkürler.

    Meğer bilmeden bazılarını yapıyormuşum. Ama içimdeki güneş maddesine bittim. Ne kadar doğru. Hava güneşli ya da kapalı ne fark eder. önemli olan insanın içindeki güneşin her daim doğmuş olması :)

    yavrularımıza sarılmak konusunda hemfikirim. son katıldığım seminerdeki dr da demişti. alın kuzunuzun yanağını avuç içinize. bakın bakalım sinir stres kalıyor mu? masrafı da yok. malzeme evde mevcut demişti :)

    tekrar tşk ediyorum üşenmeden yazdığınız için. sevgiler.

    YanıtlaSil

Bu yazı hakkında ne düşünüyorsan durma, yaz. Haydi yorumla :)